استادیوم جدید اورتون، که قرار است خانه تازه باشگاه فوتبال اورتون باشد، یک پروژه بزرگ با ظرفیت نزدیک به ۵۳,۰۰۰ نفر است. این استادیوم تا پایان سال ۲۰۲۴ تکمیل می‌شود و نه‌تنها برای هواداران فوتبال، بلکه برای کل شهر لیورپول اهمیت زیادی دارد. آرون اسکالیون، که در شرکت Select Plant Hire کار می‌کند و مسئول بخش پهپادها (UAV) است، می‌گوید: «این پروژه برای شهر لیورپول فوق‌العاده است. برای کار کردن اینجا لازم نیست طرفدار اورتون باشید؛ این پروژه فرصت‌هایی فراتر از خودش ایجاد می‌کند.»
در این پست، می‌خواهم شما را با جزئیات این پروژه، به‌خصوص استفاده از فناوری پهپاد و ابزارهای دیجیتال در ساخت آن، آشنا کنم.
چرا این پروژه خاص است؟
استادیوم جدید اورتون فقط یک زمین فوتبال نیست؛ بلکه یک مرکز نوآوری است که از فناوری‌های پیشرفته برای ساخت و مدیریت استفاده می‌کند. این پروژه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با ترکیب ابزارهای دیجیتال و واقعی، یک سازه عظیم را با دقت و کارایی بالا ساخت.
نقش پهپادها در ساخت استادیوم
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های این پروژه، استفاده گسترده از فناوری پهپاد است. در مراحل اولیه، تیم از پهپاد L1 برای نظارت بر پر کردن ماسه در محل ساخت استفاده کرد. حالا با پهپاد جدیدتر L2، کارایی و دقت کار به شکل چشمگیری افزایش یافته است. آرون و تیمش با همکاری شرکت‌هایی مثل Aon و Select Plant Hire، از فناوری‌هایی مثل LiDAR (تشخیص و اندازه‌گیری با نور) و فتوگرامتری (سنجش از طریق عکس) برای جمع‌آوری داده‌های دقیق بهره برده‌اند.
مزایای پهپاد L2:
- سرعت بیشتر: داده‌ها سریع‌تر جمع‌آوری می‌شوند.
- دقت بالاتر: سنسورهای بهبودیافته امکان پرواز در ارتفاع بالاتر و ثبت داده‌های دقیق‌تر را می‌دهند، حتی در مناطق پوشیده از گیاهان.
- پردازش سریع: با نرم‌افزار DJI Terra، داده‌ها به‌سرعت آماده تحلیل می‌شوند.
چگونه از پهپادها استفاده می‌شود؟
تیم ساخت فقط برای فیلم‌برداری پیشرفت پروژه از پهپادها استفاده نکرده است. آن‌ها این فناوری را در یک سوئیت دیجیتال تعاملی (Immersive Suite) به کار برده‌اند که به هماهنگی کارهای ساختمانی، لجستیک، حرکت ماشین‌آلات و جرثقیل‌ها کمک می‌کند. آرون توضیح می‌دهد: «ما مدل دیجیتال 4D را بررسی می‌کنیم، برنامه ساخت را به شکل سنتی می‌بینیم و بعد با پهپادها واقعیت را مشاهده می‌کنیم. این کار به ما دید کاملی از تئوری، مدل و واقعیت می‌دهد.»
روش‌های جمع‌آوری داده:
- نادیر (Nadir): دوربین پهپاد مستقیم به سمت پایین برای نقشه‌برداری دقیق.
- اوبلیک (Oblique): دوربین با زاویه مایل برای ثبت نمای ساختمان.
- ماموریت‌های دستی: برای ثبت جزئیات خاص در مناطق مهم.
پیشرفت با پهپاد L2
پهپاد L2 نسبت به L1 بهبودهای زیادی دارد:
- نفوذ بهتر در پوشش گیاهی: با پنج بازگشت سیگنال (به جای سه)، داده‌های دقیق‌تری از مناطق پر گیاه جمع‌آوری می‌کند.
- دوربین RGB بهتر: کیفیت فتوگرامتری و LiDAR را افزایش می‌دهد.
- داده‌های حجمی: اطلاعاتی مثل حجم خاک جابه‌جاشده را ارائه می‌دهد که برای پروژه‌های بزرگ بسیار ارزشمند است.
تیم در طول پروژه پنج پرواز ۳۵ دقیقه‌ای انجام داد و داده‌ها را با DJI Terra پردازش کرد. این نرم‌افزار قابلیت‌هایی مثل طبقه‌بندی سطح زمین و تولید مدل ارتفاعی دیجیتال (DEM) دارد. آرون می‌گوید: «داده‌ها خیلی تمیز و دقیق بودند و با نقاط کنترل ما کاملاً همخوانی داشتند.»
همکاری با Heliguy
شرکت Heliguy بیش از چهار سال با تیم Select Plant Hire همکاری کرده و در آموزش، پشتیبانی و تأمین تجهیزات به آن‌ها کمک کرده است. آرون می‌گوید: «Heliguy ما را به سمت جدیدترین فناوری‌ها هدایت کرده و کمکمان کرده تا مزایای پهپادهای DJI را درک کنیم.»
آینده پروژه: فناوری در داخل استادیوم
حالا که پروژه به مرحله کارهای داخلی (مثل دیوارها، اتاق‌ها و خدمات مکانیکی-الکتریکی) رسیده، تیم به دنبال استفاده از پهپادها در داخل ساختمان است. آرون توضیح می‌دهد: « Traditionally، نمایش دیجیتال این بخش‌ها سخت‌تر است. اگر بتوانیم فناوری را برای داخل ساختمان هم به‌خوبی بیرون آن استفاده کنیم، قدم بزرگی برداشته‌ایم.»
درس‌هایی از این پروژه
استادیوم جدید اورتون نشان می‌دهد که فناوری‌های پیشرفته مثل پهپادها و نرم‌افزارهای پردازش داده می‌توانند کارایی و دقت را در پروژه‌های بزرگ بالا ببرند. این پروژه الگویی است برای آینده ساخت‌وساز، که چطور می‌توان تئوری و واقعیت را با ابزارهای دیجیتال هماهنگ کرد.
اگر به فناوری یا ساخت‌وساز علاقه دارید، این پروژه می‌تواند برایتان الهام‌بخش باشد. شما چه فکر می‌کنید؟ نظراتتان را با من به اشتراک بگذارید!
