سلام به همه اعضای خانواده بزرگ پهپاد نیوز! آسمان دیگه فقط قلمرو پرندهها و هواپیماها نیست. این روزها، هرجا که سر بچرخانیم، صدای ویز ویز آشنای یک پهپاد به گوش میرسه. از فیلمبرداریهای سینمایی خیرهکننده و نقشهبرداریهای دقیق گرفته تا بازرسیهای صنعتی در نقاط صعبالعبور، این پرندههای بدون سرنشین دنیای ما رو متحول کردهاند. اما این رشد شگفتانگیز، یک چالش جدید و جدی رو هم به همراه داشته: پهپادهای سرکش یا مزاحم که وارد حریمهای ممنوعه مثل فرودگاهها، استادیومهای ورزشی یا مناطق حساس نظامی میشوند. اینجاست که یک تکنولوژی مرموز و قدرتمند وارد صحنه میشه: جمر پهپاد (Drone Jammer) یا به زبان تخصصیتر، سیستمهای مقابله با پهپاد (Counter-UAS).
فکر کنید یک تفنگ دارید که به جای گلوله، امواج نامرئی و قدرتمند رادیویی شلیک میکنه. این امواج، ارتباط بین پهپاد و خلبانش رو قطع میکنن و اون پرنده آهنی رو مجبور به فرود درجا یا بازگشت به مبدأ میکنن. ترسناکه، نه؟ اما برای امنیت، گاهی ضروریه!
شاید شما یک خلبان حرفهای پهپاد باشید و نگرانید که روزی با این دستگاهها روبرو بشید. یا شاید فقط به دنیای فناوریهای امنیتی علاقه دارید و میخواید بدونید چطور از حریمهای هوایی حساس محافظت میشه. در هر صورت، این مقاله برای شماست.
در این راهنمای جامع از پهپاد نیوز، سفری عمیق به دنیای جمرها خواهیم داشت و به تمام سوالات شما پاسخ میدیم:
فهرست مطالب این مقاله:
- 📡 جمر پهپاد چیست: این “سلاح” چگونه کار میکند؟
- 🔫 انواع جمرها: از تفنگ دستی تا سیستمهای ثابت.
- 🏆 برترینهای بازار: نگاهی به معروفترین جمرهای جهان.
- ⚖️ خط قرمزها: آیا استفاده از جمر پهپاد قانونی است؟ (پاسخ کوتاه: برای شما نه!)
- 🎯 جمرها در میدان عمل: کجا از این فناوری استفاده میشود؟
- 👨✈️ یک پیام برای خلبانان: آیا باید نگران جمرها باشیم؟
- 🚀 افقهای آینده: فناوری ضدپهپاد به کدام سو میرود؟
پس با ما همراه باشید تا پرده از راز این تکنولوژی برداریم و ببینیم وقتی پرواز پهپادها متوقف میشود، در پشت صحنه چه اتفاقی میافتد.
جمر پهپاد چیست: این “سلاح” چگونه کار میکند؟
بسیار خب، بیایید روپوش آزمایشگاه را بپوشیم و این تکنولوژی جذاب را کالبدشکافی کنیم. جمر پهپاد در ظاهر شبیه یک سلاح آیندهنگرانه است، اما در باطن، یک جنگجوی امواج رادیویی است. عملکرد آن پیچیده نیست؛ فقط باید زبان ارتباطی پهپادها را بلد باشیم.
تصور کنید پهپاد و رادیوکنترل شما در حال یک مکالمه آرام و مداوم با یکدیگر هستند. خلبان دستور میدهد و پهپاد اطاعت میکند. حالا یک نفر سوم وارد این مکالمه میشود و با صدای بلند فریاد میکشد! آنقدر بلند که دیگر صدای شما و پهپادتان به هم نمیرسد. این دقیقاً کاری است که یک جمر انجام میدهد.

مکانیسم اصلی: جنگ فرکانسها!
جمر پهپاد با ارسال نویز الکترومغناطیسی هدفمند (Targeted Electromagnetic Noise) در فرکانسهای خاص، ارتباط بین پهپاد و دو منبع حیاتیاش را مختل یا به اصطلاح “کور” میکند:
- سیگنال کنترل و فرمان (Command & Control): ارتباط دوطرفه بین رادیوکنترل شما و پهپاد.
- سیگنال ماهوارهای (GPS/GNSS): ارتباط یکطرفه بین پهپاد و ماهوارهها برای موقعیتیابی.
[پیشنهاد تصویر: یک اینفوگرافیک ساده که نشان میدهد یک جمر، امواجی را به سمت پهپاد میفرستد و خطوط ارتباطی بین پهپاد و رادیوکنترل/ماهواره را قطع میکند.]
فرکانسهای کلیدی: چرا 2.4GHz و 5.8GHz؟
اگر با پهپادها آشنا باشید، این دو عدد برایتان کاملاً آشناست. این فرکانسها مانند یک اتوبان عمومی برای بسیاری از دستگاههای بیسیم (مثل Wi-Fi، بلوتوث و البته پهپادهای مصرفی) هستند. جمرها هوشمندانه همین اتوبانهای شلوغ را هدف میگیرند تا بدون ایجاد اختلال در فرکانسهای حساس و حیاتی (مانند ارتباطات اورژانسی یا هوانوردی)، پهپاد متخلف را از کار بیندازند. برخی از جمرهای پیشرفتهتر، فرکانسهای GPS را نیز هدف قرار میدهند.
واکنش پهپاد: وقتی سیگنال قطع میشود چه اتفاقی میافتد؟
اینجاست که موضوع برای خلبانان جدیتر میشود. وقتی پهپاد شما با امواج یک جمر برخورد میکند، بسته به نوع اختلال و تنظیمات پهپاد، یکی از سه سناریوی زیر رخ میدهد:
- سناریو ۱: بازگشت به خانه (Return to Home – RTH)
- شرایط: سیگنال کنترل قطع شده، اما سیگنال GPS هنوز فعال است.
- اتفاق: این رایجترین و امنترین واکنش است. پهپاد ارتباطش را با شما از دست میدهد اما هنوز میداند کجاست. بنابراین، طبق پروتکل ایمنی خود، به صورت خودکار به نقطهای که از آن بلند شده (Home Point) بازمیگردد. این سناریوی مطلوب نیروهای امنیتی است، چون میتوانند مسیر بازگشت پهپاد را دنبال کرده و خلبان را پیدا کنند.
- سناریو ۲: فرود درجا (Land on the Spot)
- شرایط: هم سیگنال کنترل و هم سیگنال GPS قطع شده است.
- اتفاق: پهپاد حالا کاملاً “کور و کر” شده. نه دستوری از شما میگیرد و نه موقعیت خودش را میداند. در این حالت، امنترین کار برایش این است که به آرامی در همان نقطهای که هست فرود بیاید. این حالت به نیروهای امنیتی اجازه میدهد تا پهپاد را برای بررسیهای بیشتر در اختیار بگیرند.
- سناریو ۳: سقوط یا رفتار غیرقابل پیشبینی
- شرایط: پهپادهای قدیمی، دستساز یا بسیار ارزان که فاقد سیستمهای ایمنی (Failsafe) پیشرفته هستند.
- اتفاق: در موارد نادر، قطع ناگهانی سیگنال میتواند باعث از دست رفتن پایداری پهپاد و سقوط آن شود. این خطرناکترین حالت ممکن است.
فراتر از جمر: روشهای دیگر مقابله با پهپاد (Counter-UAS)
البته جمرها تنها ابزار مقابله با پهپادهای مزاحم نیستند. روشهای دیگری هم وجود دارد که برخی از آنها انگار از دل فیلمهای اکشن بیرون آمدهاند:
- تورهای شکارچی پهپاد: پهپادهای بزرگتری که توری را به سمت پهپاد هدف شلیک کرده، آن را به دام میاندازند و به محل امنی منتقل میکنند.
- شلیک مستقیم: این روش به دلیل خطرات بسیار زیاد (سقوط لاشه پهپاد و خطر گلولههای سرگردان) تنها در شرایط بسیار حاد نظامی و به عنوان آخرین راهحل استفاده میشود.
- شکارچیان آسمان: عقابهای آموزشدیده! باور کنید یا نه، پلیس هلند برای مدتی عقابهای آموزشدیدهای را برای شکار پهپادها به کار گرفت! روشی طبیعی و شگفتانگیز، اما نه چندان مقیاسپذیر.
انواع جمرهای پهپادی: از تفنگ دستی تا سیستمهای ثابت
فناوری ضدپهپاد یک راهحل تکسایز برای همه مشکلات نیست. بسته به نیاز، محیط و سطح تهدید، جمرها در اشکال و اندازههای مختلفی طراحی شدهاند. درست مثل ابزارهای یک جعبهابزار حرفهای، هرکدام برای یک کار خاص ساخته شدهاند. بیایید با سه دسته اصلی آنها آشنا شویم.
۱. جمرهای دستی (Portable Jammers)
اینها معروفترین و شاید فتوژنیکترین نوع جمرها هستند! طراحی آنها اغلب شبیه به تفنگهای بزرگ و آیندهنگرانه است که به کاربر اجازه میدهد به سادگی پهپاد هدف را نشانهگیری کرده و امواج را به سمت آن شلیک کند.
- ویژگیها:
- قابل حمل و سبک: به راحتی توسط یک نفر حمل و استفاده میشوند.
- عملیات سریع: در عرض چند ثانیه آماده به کار شده و میتوانند یک تهدید ناگهانی را خنثی کنند.
- برد محدود: معمولاً بردی بین ۵۰۰ متر تا ۲ کیلومتر دارند که برای موقعیتهای تاکتیکی کافی است.
- کاربرد: این جمرها ابزار محبوب تیمهای امنیتی در رویدادهای بزرگ (کنسرتها، مسابقات ورزشی)، تیمهای حفاظت از شخصیتها (VIP) و گشتهای سیار پلیس هستند. وقتی یک پهپاد به صورت غیرمنتظره وارد یک منطقه ممنوعه میشود، یک جمر دستی سریعترین راه برای کنترل اوضاع است.
۲. جمرهای ثابت (Stationary Jammers)
وقتی نیاز به حفاظت ۲۴ ساعته از یک منطقه وسیع و حیاتی داریم، جمرهای تفنگی دیگر کافی نیستند. اینجا نوبت به سیستمهای ثابت میرسد. این جمرها بسیار قدرتمندتر هستند و معمولاً به صورت دائمی در یک مکان نصب میشوند.
- ویژگیها:
- قدرت بالا و برد وسیع: میتوانند یک “گنبد محافظتی” (Protection Dome) با شعاع چندین کیلومتر ایجاد کنند.
- عملکرد مداوم: برای کارکرد ۲۴/۷ طراحی شدهاند.
- یکپارچهسازی با سیستمهای دیگر: اغلب با سیستمهای راداری، دوربینهای حرارتی و سنسورهای صوتی ترکیب میشوند تا یک سیستم شناسایی-مقابله کامل (Detect-and-Defeat) را تشکیل دهند.
- کاربرد: این سیستمها خط مقدم دفاع در برابر پهپادها در فرودگاهها، زندانها، نیروگاهها، پالایشگاهها، پایگاههای نظامی و ساختمانهای مهم دولتی هستند.
۳. جمرهای تاکتیکی (Tactical Jammers)
این دسته، مقاومترین و پیشرفتهترین نوع جمرها هستند که برای سختترین شرایط طراحی شدهاند. آنها اغلب روی خودروهای نظامی نصب میشوند یا به گونهای ساخته میشوند که در میدان نبرد دوام بیاورند.
- ویژگیها:
- مقاومت بالا: در برابر ضربه، آب و گرد و غبار مقاوم هستند.
- انعطافپذیری بالا: میتوانند طیف وسیعی از فرکانسها را هدف قرار دهند، حتی فرکانسهای ناشناس یا سفارشی.
- قابلیتهای پیشرفته: برخی از آنها میتوانند به جای اخلال کامل، کنترل پهپاد را در دست بگیرند (Spoofing) و آن را در محل دلخواه فرود بیاورند.
- کاربرد: استفاده انحصاری در عملیاتهای نظامی، کاروانهای نظامی و نیروهای ویژه برای حفاظت از نیروها و تجهیزات در برابر پهپادهای شناسایی یا تهاجمی دشمن.

هشدار: آیا ساخت جمر دستساز (DIY) ایده خوبی است؟
در اینترنت ممکن است با دستورالعملهایی برای ساخت جمرهای دستساز مواجه شوید. اما اکیداً توصیه میکنیم از این کار دوری کنید! چرا؟
- چالشهای فنی: ساخت یک جمر موثر نیازمند دانش عمیق در زمینه مهندسی الکترونیک و امواج رادیویی است. یک دستگاه دستساز احتمالاً بیاثر یا حتی خطرناک خواهد بود.
- خطرات ایمنی: این دستگاهها میتوانند باعث اختلال در شبکههای ارتباطی حیاتی دیگر (مثل موبایل، Wi-Fi همسایگان یا حتی سیستمهای اورژانسی) شوند.
- پیامدهای قانونی سنگین: همانطور که در بخشهای بعدی خواهیم دید، ساخت، خرید، فروش یا استفاده از هر نوع اخلالگر سیگنال در ایران (و بسیاری از کشورهای دیگر) جرم محسوب میشود و عواقب بسیار جدی در پی دارد.
پس بهتر است این کار را به متخصصان و نهادهای مجاز بسپاریم. در بخش بعدی، نگاهی به چند مدل از برترین جمرهای موجود در بازار جهانی خواهیم انداخت. با پهپاد نیوز همراه باشید.
نگاهی به برترین بازیگران بازار جهانی جمرهای پهپادی
حالا که با انواع جمرها آشنا شدیم، بیایید نگاهی به چند نام بزرگ و محصولات شاخص در صنعت جهانی ضدپهپاد بیندازیم. این شرکتها پیشگامان توسعه فناوریهای C-UAS هستند و محصولاتشان توسط ارتشها و سازمانهای امنیتی در سراسر جهان استفاده میشود.
(توجه: معرفی این محصولات صرفاً جنبه آموزشی و اطلاعرسانی دارد و به معنای تایید یا امکان خرید آنها برای عموم نیست.)
۱. Dedrone DroneDefender V2
شاید بتوان گفت DroneDefender یکی از شناختهشدهترین جمرهای تفنگی در جهان است. این دستگاه که توسط شرکت آمریکایی Dedrone توسعه یافته، با طراحی ارگونومیک و کاربرد آسان خود مشهور است.
- ویژگیهای برجسته:
- هدفگیری دقیق: با استفاده از انرژی هدایتشده (Directed Energy)، سیگنال را مستقیماً به سمت پهپاد هدف متمرکز میکند و تداخل با سایر دستگاهها را به حداقل میرساند.
- سبک و قابل حمل: وزنی در حدود ۳.۵ کیلوگرم دارد که استفاده طولانیمدت را برای اپراتور ممکن میسازد.
- عملکرد دوگانه: میتواند ارتباطات رایج 2.4GHz و 5.8GHz و همچنین سیگنالهای ناوبری GPS/GLONASS را مختل کند.

۲. DroneShield DroneGun Tactical
شرکت استرالیایی DroneShield یکی دیگر از غولهای این صنعت است. محصول DroneGun Tactical آنها به دلیل برد بلند و طراحی مقاوم، گزینهای محبوب برای نیروهای نظامی و انتظامی است.
- ویژگیهای برجسته:
- برد فوقالعاده: قادر است پهپادها را از فاصله بیش از ۲ کیلومتری خنثی کند.
- مقاومت بالا: طراحی شده برای استفاده در شرایط سخت محیطی (دارای استاندارد IP55).
- بدون آسیب فیزیکی: با قطع سیگنال، پهپاد را مجبور به فرود عمودی یا بازگشت به مبدأ میکند و از آسیب به پهپاد و محیط اطراف جلوگیری میکند.

۳. SKYLOCK Anti-Drone Systems
SKYLOCK، بخشی از گروه Avnon، یک رویکرد جامعتر به امنیت هوایی دارد. آنها به جای یک محصول واحد، مجموعهای از سیستمهای ماژولار ارائه میدهند که میتوانند با هم ترکیب شوند.
- ویژگیهای برجسته:
- سیستم چندلایه: راهحلهای آنها شامل رادارهای شناسایی، سنسورهای RF، دوربینهای الکترواپتیکال/حرارتی و در نهایت، جمرهای هوشمند است.
- خنثیسازی هوشمند: سیستم آنها میتواند به جای اخلال کامل، کنترل پهپاد را در دست گرفته (Takeover) و آن را به یک منطقه امن از پیش تعیینشده هدایت کند.
- مناسب برای زیرساختهای حیاتی: راهحلهای ثابت و یکپارچه آنها برای حفاظت از فرودگاهها، مرزها و تأسیسات مهم ایدهآل است.

چکلیست: چه فاکتورهایی در انتخاب یک سیستم ضدپهپاد مهم است؟
اگر یک سازمان مجاز به دنبال تهیه یک سیستم C-UAS باشد، باید به چه نکاتی توجه کند؟ این چکلیست به شما یک دید کلی میدهد:
- ✅ برد موثر (Effective Range): آیا سیستم میتواند منطقه مورد نظر را به طور کامل پوشش دهد؟
- ✅ پوشش فرکانسی (Frequency Coverage): آیا قادر به مقابله با انواع پهپادهای تجاری و سفارشی هست؟
- ✅ قابلیت حمل (Portability): آیا به یک راهحل ثابت نیاز است یا یک سیستم قابل حمل و تاکتیکی؟
- ✅ سهولت استفاده (Ease of Use): آیا اپراتورها با حداقل آموزش میتوانند از آن استفاده کنند؟
- ✅ قابلیت یکپارچهسازی (Integration): آیا میتوان آن را با سیستمهای امنیتی موجود (مانند رادارها و دوربینها) ترکیب کرد؟
- ✅ قابلیت اطمینان و دوام (Reliability & Durability): آیا برای کار در شرایط محیطی مختلف مقاوم است؟
- ✅ رعایت قوانین (Legal Compliance): آیا استفاده از آن با قوانین و مقررات محلی مطابقت دارد؟
در بخش بعدی، به یکی از مهمترین سوالات خواهیم پرداخت: قوانین و مقررات استفاده از جمرها. این بخش برای تمام خوانندگان ما، به خصوص خلبانان پهپاد، حیاتی است. پس با ما بمانید.
خط قرمزها: آیا استفاده از جمر پهپاد قانونی است؟
تا اینجا با جنبههای فنی و هیجانانگیز جمرها آشنا شدیم. اما حالا وقت آن است که ترمز را بکشیم و درباره مهمترین مسئله صحبت کنیم: قانون. پاسخ کوتاه و قاطع به این سوال، حداقل برای شهروندان عادی، یک “نه” بزرگ است.
قوانین در ایران: یک اصل کلیدی و بدون تبصره
در جمهوری اسلامی ایران، قوانین مربوط به ارتباطات رادیویی بسیار شفاف و سختگیرانه است. طبق مقررات سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و سایر قوانین مرتبط:
هرگونه ساخت، واردات، خرید، فروش، نگهداری و استفاده از تجهیزات اخلالگر در سیگنالهای رادیویی (شامل جمرهای موبایل، GPS و پهپاد) توسط عموم مردم، شرکتهای خصوصی و حتی نهادهای دولتی غیرمرتبط، اکیداً ممنوع، غیرقانونی و جرم محسوب میشود.
استفاده از این فناوری به صورت کاملاً انحصاری در اختیار نیروهای مسلح (ارتش و سپاه)، نیروی انتظامی و نهادهای امنیتی مجاز است که برای حفاظت از مناطق حساس، زیرساختهای حیاتی و تأمین امنیت ملی و عمومی از آن استفاده میکنند.
چرا اینقدر سختگیری؟
شاید با خودتان فکر کنید “چرا نباید بتوانم از حریم خصوصی خودم در برابر یک پهپاد مزاحم با جمر دفاع کنم؟” دلایل این سختگیری بسیار منطقی و حیاتی هستند:
- اخلال در ارتباطات حیاتی: امواج یک جمر، هوشمند نیستند. آنها میتوانند به راحتی سیگنال تلفنهای همراه در یک محله را قطع کنند. تصور کنید در آن لحظه کسی نیاز به تماس فوری با اورژانس، آتشنشانی یا پلیس داشته باشد. یک جمر غیرمجاز میتواند فاجعه بیافریند.
- خطر برای هوانوردی: استفاده از جمر، به خصوص در نزدیکی فرودگاهها، میتواند سیگنالهای ناوبری هواپیماهای مسافربری را مختل کرده و جان صدها انسان را به خطر بیندازد.
- ایجاد هرجومرج: اگر هرکس اجازه داشت از جمر استفاده کند، فضای فرکانسی کشور که یک منبع ملی و محدود است، دچار هرجومرج و آشفتگی مطلق میشد.
- عواقب امنیتی: سوءاستفاده از این دستگاهها توسط مجرمان برای اهداف خرابکارانه (مثلاً قطع کردن سیستمهای امنیتی یک بانک) یک تهدید جدی است.
استفاده از این تجهیزات صرفاً در انحصار نهادهای امنیتی و نظامی مجاز است.
عواقب سنگین حقوقی و کیفری
استفاده غیرمجاز از جمر شوخیبردار نیست. افرادی که اقدام به چنین کاری کنند، با اتهامات سنگینی از جمله “اقدام علیه امنیت عمومی”، “اخلال در نظم” و “اخلال در ارتباطات رادیویی” مواجه شده و تحت پیگرد قانونی قرار میگیرند که میتواند منجر به جریمههای نقدی سنگین و حتی حبس شود.
نکته مهم برای خلبانان پهپاد: اگر با پهپاد مزاحمی روبرو شدید، هرگز و هرگز به فکر استفاده از روشهای غیرقانونی مانند جمر نیفتید. بهترین کار، مستندسازی (فیلمبرداری)، حفظ فاصله و گزارش فوری موضوع به پلیس (۱۱۰) است.
جمرها ابزارهای تخصصی امنیتی هستند، نه کالای مصرفی. همانطور که یک شهروند عادی حق حمل سلاح جنگی را ندارد، حق استفاده از “سلاح جنگ الکترونیک” را نیز ندارد. خط قرمز قانون در این زمینه بسیار پررنگ و غیرقابل عبور است.